Filmi izlerken biraz kendimi, biraz arkadaşlarımı, kısaca çevremde bulunan eşi dostu gördüm. Anladım ki hepimiz biraz Temeliz, hepimiz biraz Necati Hocayız. Karadeniz insanının saflığı, temiz kalpliliği, kurnazlığı, sinirliliği, tezcanlılığı, çılgınlığı, zekası ve aşkı ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi. Çevremde filmi izleyen arkadaşların bazıları çok küfür vardı diyorlar ve bunu derken de aynen şu çümleyi kullanıyorlar; "Yav filim iyi ama, çok küfur var a.... koyayım, çoluk çoçuklan gidilmez!.."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder