O an düşüncelerimi okuyabilse susup uzaklaşır benden ama ekmek parası, ne yapsın. Bir an evvel çıkmak için bir tanesinde karar kıldım. Mağazadan çıkarken şunu düşünüyordum; can çekişmesine rağmen hala insanlığı zehirleyip duran (hırsızlaştıran, orospulaştıran, katilleştiren) ve hepimizi karınca kararınca kötüleştiren kapitalizm, eğer tek başına benimle muhatap olsaydı, savaşmaya gerek kalmadan batar giderdi. Bütün stokları elinde kalırdı, hiç bir mal / meta satamazdı. Yani tek başıma olsam kapitalizmi rahat batırırım ama size dua etsin. Bir sürü gereksinimleriniz var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder