Komitan tatmin olmay!

12 Eylül'ün ilk zamanları. Hatırlayanlarınız vardır, bir silah affı çıkmıştı. Ruhsatsız silahları devlete teslim edenler hakkında, eğer o silah bir olaya karışmamışsa soruşturma açılmayacaktı.

Böylece hem halkın elindeki silahlar herhangi bir çatışma olmadan ellerinden alınacaktı, hem de devlete bedava silah kazandırılacaktı.
Bu işle görevli subaylar, il il, ilçe ilçe, köy köy dolaşıp silah topluyorlardı.
Karadeniz'de bir dağ köyüne görevli bir yüzbaşı gelir ve doğruca muhtarı bulur. 

Yeni çıkan bu yasayı muhtara anlatır ve "Köy ahalisinin bütün silahları köy meydanına getirmesini" ister. Silahlarını getirenlerin bir soruşturmaya tabi tutulmayacağını da ilave eder.

Hatta, köylülerin rahat davranabilmeleri için, "Hemen köyü terk edeceğini, iki saat sonra döneceğini, böylece kimlerin meydana silah bıraktığını görmeyeceğini" söyler ve köyü terk eder.

Yüzbaşı tekrar döndüğünde, köy meydanına toplanmış olan silahları görür ama Karadeniz insanını tanıdığından bu sayı ona çok az gelir ve muhtara şöyle der:
- Bak muhtar, biliyoruz ki, bu köyden çok daha fazla silah çıkar. Şimdi gidiyorum, döndüğümde bütün silahları meydanda göreceğim.
Komutan giderken muhtar ahaliye seslenir;

- La uşaklar, komitan datmin olmay. Birer tane daha geturecekmişuk.