7 Nisan 2017 Cuma

Raineeeer Werneeeeer Fassbindeeeeer

Ana ve babası "öyle bir isim koyalım ki slogan gibi olsun" demiş olmalı. Yoksa böyle bir armoni, ahenk tutturulabilir mi? Sanki tribündeymişim de sürekli Rayneeeer Verneeer Fasbindeeeer diye tekrarlayasım geliyor. 
Fassbinder de sürekli bir temayı tekrarlıyor; iktidar meselesini. İktidarı sadece üretim araçlarını elinde tutan sınıfın politikalarında değil, ikili ilişkilerin göbeğinde de sorguluyor. 
İlk seyrettiğim filmi 'Korku Ruhu Kemirmek'ti. Kemirmek önemli, çünkü bir göçmenin Almanca 'kemirir' diyemeyip 'kemirmek' demesi söz konusu burada. Taraflardan birinin sevgisinin diğerinden daha fazla olduğu ilişkilerin nasıl bir sömürüye dönüştüğünü anlatıyor. Biraz çalakalem, biraz sallapati gibi duran biçim, siyaseten doğru ve cesur içerikle birleşince Fassbinder'in filmleri başka bir şeye dönüşüyor. Çok kuvvetli ve başka bir sahicilik kazanıyor. 
Sartre'ın, Hepimiz Katiliz kitabında Fransa'nın, Cezayir işgaliyle ilgili olarak, "Sömürgecilik bir sistemdir ve hepimiz katiliz" diyerek Fransa'yı karşısına almaktan korkmaması gibi Fassbinder de Beyaz Almanlardan, hayatın her alanından bir sömürü damıtmaya çalışanlardan korkmuyor. 
Fassbinder, filmlerinde sömürüye konsantre olduğu için iki insanın ilişkisinde de iktidar ile birey arasındaki ilişkiye paralel yön bulabiliyor. Ama 'her şey boş, aşk filan yok' demiyor. Sevgideki eşitsizlik halinin yaratacağı tehlike olarak ele alıyor iktidarı. 
Babamla bir Trabzonspor maçı seyrediyorduk. Fatih Tekke hiç zahmete girmeden, kendisini zorlamadan pıt pıt diye gol atıyordu. Bir başkasının yerlerde yuvarlanmasını, uçmasını gerektiren pozisyonları neredeyse hareket etmeden gole çevirdiğini gören babacığım, "Ne kolay gol atıyor yahu, ben de atarım bu kadar gol" demişti. Eğer bu kadar zahmetsiz ise futbol oynayabileceğini düşündürtmüştü Fatih Tekke ona.  
Kısacık hayatında, arkasında dev stüdyolar, paralar olmadan, büyük prodüksiyonlara ihtiyaç duymadan sürekli film çekti. Her şeyin ötesinde kimsenin söyleyemeyeceği şeyleri söyledi. Bana da şu iki sene içinde babam gibi "Lan bu kadar kolaysa ben de film çekerim" dedirtti. Rayneeeer Verneeeeer Fasbindeeeeer, Rayneeeer Verneeeeer Fasbindeeeeer... Aha, yine dilime dolandı... ("Kıskananlar çatlasın, kıskananlar çatlasın" müziğiyle söylüyoruz yalnız, yanlışlık olmasın.)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder