Venezuella kökenli El Sistema Müzik Vakfı'nın, Simon Bolivar Senfoni Orkestrası konserindeydim dün gece. 1975'te J. A. Abreu tarafından hayata geçirilen ve ülkenin her eyaletinde kurulan ‘nucleos’lar (yerel El Sistema birimleri), binlerce yoksul çocuğa müzik eğitimi veriyor. İşte bu çocuklar dün gece coştular, coşturdular.
Bu coşkuyu bir de Barcelona maçlarında hissederdim.
Ha El Sistema, ha La Masia. İkisi de alt yapı zaferi.
Kokuşmuş burjuvaziye ve Francogillere, klasik müziğin ve futbolun 'horon oynar' gibi icra edileceğini gösteriyorlar.
(Not: Bir Latin Amerika - KOGA - hayranlığım vardır ama, çürümüş Birleşik Devletler ve taşlaşmış Avrupa'yla, oksijen çadırındaki Asya'yı ve can çekişen Afrika'yı dürtecek tek yer Latin Amerika'dır.)
dün bu konserde olmak çok heycan vericiydi, özellikle eşofmanlardan sonrası mükemmeldi :)
YanıtlaSil