Djivan değil, bizim Civan

Akmar Pasajı'ndaki Ersin, "Abi bunu seversin." diyerek vermişti ilk albümünü. Sonra, Michael Brook’la yaptığı Black Rock'ı ve diğer albümlerini edindim. Genelde Muhsin Namcu'yu, 'Mohsen Namjoo' diye yazdıklarında tepki veririm; Ne Mohsen'i ulan, Alman mısın, İngiliz misin? O bizim buralardan, Muhsin. Aynı şeyi Civan Gasparyan için de diyor ve 12 yıl önce blogumda paylaştığım bir yazıyla anıyorum ustayı.  
                                            *  *  *  *  *  

Civan Gasparyan & Michael Brook / Real World
“To the river” ve “Freedom”u dinlerken “Aa, bunu bir yerden hatırlıyorum” diyeceksin. Korkma de!.. Kimse sana yumurta atmaz. Çünkü Ermenilerle yüzyıllarca bir arada yaşadık. Şarkılarımız türkülerimiz milyonlarca mezür iç içe girdi. Bunu ayrıştırmaya, temizlemeye çalışanlara karşı çık. Bil ki Ermenistan’da da “Divane aşık gibi’yi, “Çekemedim akça kızın göçünü”yü, “Allı turnam”ı, “Ben kendimi gülün dibinde buldum”u dinlerken “Aa, ben bunu bir yerden hatırlıyorum” diyenler var. Bunu diyenler çoğaldıkça emperyalizmin oyununu boşa çıkacak ve Civan Gasparyan usta ‘duduk’uyla Türkiye’yi gezerken belki Neşet Ertaş, Kardeş Türküler, Rahmi Saltuk, Erkan Oğur, İsmail Demircioğlu, Arif Sağ vs. da Ermenistan’ı gezecek.