Bakış aşısı!

Yiğit Özgür'ün karikatüründeki gibi, "Olaylara yeni bir bakış aşısı getirmek" lazım. Yukarıdaki fotoğraf ve benzerlerinde asıl amaç, "Gençler cep telefonu bağımlısı, hiçbir kalıcı, köklü sorunla, sanat sepet işleriyle, felsefeyle vs. ilgilenmiyor. Tek amaçları, dar bir çevrede hazlarını tatmin etmek." Fotoğraf da buna uygun aslında. Önemli bir müzede, sanat tarihinde çok önemli bir resmin önündeler ama dönüp bakmıyorlar gibi görünüyor ve gençleri gömmeye meraklı olanlara koz veriyor. Mı acaba? Bakış aşımızı değiştirelim. Belki o gün yeni öğrendikleri ressamın ismini google'da aratıp hayatını inceliyorlar. Belki, başka hangi resimleri yaptığına bakıyorlar. Belki okul olarak gelip sabahtan beri gezdikleri ve her eseri doya doya inceledikleri müzede, karınları acıktığı için yakında bir restoran arıyorlar. Daha birçok gençleri aklayacak mazeret bulabilirim. Her zaman böyle bonkör değilimdir haa! Gezi'den beri bir daha iyice tanımadan, kavramadan hiç bir sosyolojik gurup hakkında toptancı konuşmayacağım, diye sözüm var kendime.