Bu göçmüşlük hissini Türkiye'nin hemen her ilinde hissedebilirsiniz. Ama erezyonun en büyüğü Trabzon'da oldu sanırım. 1900'lerin başında opera binasının kurulduğu, Osmanlı'da futbol takımlarının lig tertiplediği, Cumhuriyetin en önemli şair, yazar, ressam, karikatürist ve siyasetçilerini doğuran şehirden, iki fıştıklamayla gelip İstanbul'da Hrant Dink'i vuranların, kupasını çalanları affedene kayıtsız biat edenlerin şehrine... Tabii ki hayat donuk, değişmez değil. Karadeniz genelinde ve Trabzon özelinde o dinamik ruh yine bütün renkleriyle bir yayla çiçeği gibi açacaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder