6 Temmuz 2010 Salı

Atılgan Korkmaz / Buyur burdan bak - 44

Cesaret ne ola ki?
Yıl 2000, aylardan Aralık, hava soğuk mu soğuk, tipik Ankara ayazı parmak uçlarımı donduruyor. Sabah 6, 7 sularında Mavi Tren'den inip alt geçitten geçtim, Tandoğan'a çıktım. Pazar sabahı olduğu için ıssızlık caddeye hakim, henüz kuşluk vakti.
Sırtımda sırt çantası, sağa sola baktım, Kızılay Meydanı'na doğru yürümeye karar verdim.
100 metre kadar yürüdüm yürümedim, bir sigara yakmak için duraksadım. Arkamdan bir çocuk sesi, sert bir ifade ile;
-Heyy baksana!
Yavaşça arkamı döndüm, sigara bir elimde çakmak diğer elimde, karşımda 10 yaşlarında yüzü kir içinde, üstü başı yırtık pırtık bir çocuk. Sol elinde bir ekmek bıçağı, kaşları çatık dişlerini sıkarak konuşuyor;
-Allahıma kitabıma, kaybedecek bişeyim yok, cebinde ne kadar para varsa hemen var, bak o bebek suratını çizerim.
Ne yalan söyleyeyim çok korkmuştum, o kararlı ifade, alnından soğuk ter akıtmak deyimini bizzat yaşatmıştı bana. O an için havanın ayazı bir yana, ter basmıştı her yanımı.
Sağ elimdeki çakmağı yere bırakıp, cebimden ne kadar olduğunu hatırlayamadığım bir miktar parayı panikle çıkarıp uzattım.
Parayı kapan çocuk, koşarak gözden kayboldu.
O an anlamıştım ki; kararlı duruş, konuşma çok önemli hayatta, küçücük bir çocuk hemen hemen kendinden 50cm uzun, Ona göre oldukça kalıplı bir adamı bile pusturabiliyormuş. Cesaret çok önemliymiş.

2 yorum:

  1. "Kararlı duruş"
    çok önemli. Bu duruş örgütlü ise, hele bıçak gibi bir sendika varsa... Selamlar, çok iyi bir anlatımdı.

    YanıtlaSil
  2. Teşekkür ederim, hayatın içinde aslında çok aleni olan o kadar çok şifre varki, ekstra çaba harcamaya bile gerek yok aslında, sadece doğru anlamak lazım. İşte farkına vardığımızda gerçeklerin, aslında aldatılmışlığın acı yüzleşmesini yaşayacağız. Olsun o yüzleşme ne kadar acıtırsa, mücadele azmimiz de o kadar artacak. Umudu dinç tutmak lazım her daim Ali Zafer abi, övgülerin için çok teşekkür ederim.

    YanıtlaSil