25 Eylül 2009 Cuma

Nazım Hikmet Ran / Salkım söğüt

Akıyordu su,
gösterip aynasında söğüt ağaçlarını.
Salkımsöğütler yıkıyordu suda saçlarını!
Yanan yalın kılıçları çarparak söğütlere,
koşuyordu kızıl atlılar güneşin battığı yere!
Birdenbire,
kuş gibi,
vurulmuş gibi,
kanadından.
Yaralı bir atlı yuvarlandı atından!
Bağırmadı,
gidenleri geri çağırmadı,
baktı yalnız dolu gözlerle,
uzaklaşan atlıların parıldayan nallarına!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder