Öyle kimsesiz kaldım kiöyle bomboş,
yapraklar ağladı halime.
Sonra, tıpkı bir gözyaşı gibi
düştü son yapraklar.
Ne önceleri, ne de sonra
hiç böyle yalnız kalmamıştım
bu kadar...
Ve kimi beklerken olmuştu,
hiç mi hiç hatırlamam.
Saçma ama böyle,
bir çırpıda oldu bunlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder