15 Şubat 2011 Salı

Mübarek Demirören

İbrahim Üzülmez, taraftar üzülür
Demirören yönetimi mali açıdan bitmişti, şimdi psikolojik olarak da bitti galiba.
Kendi adıma, geldikleri İstanbul takımlarının oligarşik yapılarına hemen ayak uydurup, İnönü'de, Saraçoğlu'nda, Ali Sami Yen'de seyirciyle birlikte hakemlere çullanıp her istediklerini yaptırtan futbolculardan hazzetmem. (Avni Aker'de olanı varsa ondan da)
Deli İbo, yüzlerce kez rakibin sağaçığının ve sağbekinin formasını çekerek düşmüş ve takımına faul kazandırmıştır. Erman Toroğlu 4-5 yıl önce şöyle sormuştu, "İnşallah, maşallah, Allah deyip duruyorsun da, haksız yere rakibini oyundan attırdıktan sonra için rahat mı İbo?"
Bunları düşünmem, onun sembol futbolcu olmasına engel değil elbette. İbrahim Üzülmez'i bir kez eli belinde, oyunu seyrederken görmedim. Hep mücadelenin içindeydi. Yenilgilerde gerçekten acı çektiği yüzünden belli olurdu.
Son söz olarak; Demirören'in durumu giderek Hüsnü Mübarek'e benzemeye başladı. Kesin gidecek ama manevra yapıp duruyor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder