Komutan tatmin olmayi

12 Eylül'ün ilk zamanları. Hatırlayanlarınız vardır, bir silah affı çıkmıştı. Ruhsatsız silahları devlete teslim edenler hakkında, eğer o silah bir olaya karışmamışsa soruşturma açılmayacaktı.

Böylece hem halkın elindeki silahlar herhangi bir çatışma olmadan ellerinden alınacaktı, hem de devlete bedava silah kazandırılıyordu.
Bu işle görevli subaylar, il il, ilçe ilçe, köy köy dolaşıp silah topluyorlardı.
Karadeniz'de bir dağ köyüne görevli bir yüzbaşı gelir ve doğruca muhtarın yanına çıkar. Yeni çıkan bu yasayı muhtara anlatır ve köy ahalisinin bütün silahları köy meydanına getirmesini ister. Silahlarını kendi kendine getirenlerin bir soruşturmaya tabi tutulmayacağını da ilave eder.

Hatta, köylülerin rahat davranabilmeleri için, "Hemen köyü terk edeceğini, iki saat sonra döneceğini, böylece kimlerin meydana silah bıraktığını görmeyeceğini" söyler.

Yüzbaşı söz verdiği gibi, iki saat sonra dönmek üzere köyü terk eder.
Yüzbaşı tekrar köye döndüğünde, köy meydanına toplanmış olan silahları görür ama Karadeniz insanını tanıdığından bu sayı ona çok az gelir ve muhtara şöyle der:
- Bak muhtar ... Ben de, sen de biliyoruz ki; bu köyden çok daha fazla silah çıkar. Şimdi gidiyorum, döndüğümde bu köydeki bütün silahları meydanda göreceğim.
Komutan gider.

Muhtar gene ahaliyi köy meydanına toplar;
- Ula uşaklar, komutan datmin olmayı. Birer tane daha geturecekmişuk.