Karikatüristlikten senaristliğe geçtiğim 1994 yılında dizilerin en uzunu 45 dakikaydı.
İlk İnce İnce Yaseminceler'i yazarken usta yönetmenimiz Kartal Tibet, "40 sayfayı geçince yazmayı bırakın. Bana 40 sayfa yeter..." derdi.
Yüksek tansiyonun yavaş yavşa artması gibi dizilerin süreleri zaman içinde sinsi bir şekilde 100 dakikaya çıktı.
Yazması bir dert, çekmesi bir dert, montajı, yayınlaması bir dert. Bence seyretmesi de bir dert.
Tamam kapitalizm sıkıştı, yeni reklam alanları, süreleri istiyor ama koskoca emperyalist kapitalizmi de gelip bizim dizilerle kurtarmaya kalkmayın kardeşim.
Herşeyi senaristlerden, dizi çalışanlarından beklemeyin, biraz da ağababaları silkeleyin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder