Çok alametler belirdi; Tam da bizim şampiyonluğa hasret kaldığımız tarihe benzer bir şekilde 26 yıldır bekleyen Fluminense, Brezilya'da şampiyon oldu...Trabzonspor, tarihinde ilk defa böyle büyük bir sinerji yarattı ve dolu dizgin geliyor...
Sayısını bilemeyeceğim, (Metro çalışmaları yüzünden bir büyük tribüne seyirci almamalarına rağmen) soğuktan bokumuzun donduğu bir günde 60 bin kişi Olimpiyat Stadı'nı doldurdu.
Takım minik eksikliklerine rağmen şampiyonluğa gider gibi görünüyor.
Hepsi iyi güzel.
Ama maçtan aklımda kalan, İBB'nin (İnci Sözlük destekli olduğunu öğrendiğim) taraftar grubu Bozbaykuşlar'ın pankartıydı: Bize her yer deplasman!..
Bizim "Bize her yer Trabzon"a karşı üretilmiş, en az onun kadar sempatik ve hatta empatik, zeka dolu sloganı sevgi ve saygıyla karşılıyorum.
mesela ben maçtan sonra hasta oldum. hasta hasta ankaraya döndüm. ama umurumda mı? tabi ki HAYIR !!!
YanıtlaSilDaha ne hastalıklar göreceğiz. Mesela ben, evde maç seyrederken bile bağırmaktan faranjitimi azdırmadığım maç hatırlamıyorum.
YanıtlaSilAyrıca bordo mavi formayı ve Şenol Güneş'i görünce, üzerine bir de şampiyon olabileceğimizi düşününce vücudumu bir titreme alıyor, yutkunmaktan genzim hoşafa dönüyor, saç köklerimden şakaklarıma oradan diz kapaklarıma kadar ürperiyorum.
Bu nasıl bir duygudur? Her nasıl bir hastalıksa bünyeyi sarmış vesselam...
Ve bu hastalığı çok seviyorum...