Bir yanlış bir doğruyu götürmesin

Aykut Kocamanlı Fenerbahçe, 1995 -96 sezonunda şampiyonluğa giden Trabzonspor'u, Avni Aker'de yenmiş ve şampiyonluğun kapısını aralamıştı.

Aykut, o maçın bitiminde çılgınca sevinmesini bekleyen medya mensuplarına, (şimdilerde Şenol Güneş'in yaptığı gibi) "Trabzonsporlu arkadaşların yerinde biz de olabilirdik. Bu iki takım da saygı görmeyi hakediyor." tarzında diğerkamlık yaparak konuşmuş ve kalplerde yerini almıştı.

Şimdilerde, ligin en iyi kadrosunun elinde olmasına rağmen, taraftarlarının bile beğenmediği bir futbol oynayan Fenerbahçe'yi daha iyi nasıl yapabilirim diye düşüneceğine, "3 haftadır Trabzonspor lehine verilen penaltılar incelenmeli." diyerek, Trabzonspor'un hakemler tarafından kollandığını ima etmeyi seçti.

Şimdi içimde yatmakta olan holigan Trabzonsporlu Yılmaz'ı uyandırırsam, o da Aykut Kocaman gibi konuşmaya başlar ve "İstanbul takımlarının son 40 yıldır bütün başarılarının şaibeli olduğunu" ileri sürer. Net kanıtlar bile gösterir.

Akılalmaz uzatmalar ve verilen uyduruk penaltılar... Rakipleri İnönü'de, Ali Sami Yen'de, Saraçoğlunda sarı ve kırmızı kartlarla kesip, biçip, doğrayarak eksiltmeler... Bizzat kulüpte yöneticilik yapanlardan dinlediğim, hemen her maça çantalar dolusu paralar göndererek satın alınan maçlar... vs. vs.

Bereket versin Fenerli medyacılar bile itibar etmedi Aykut Kocaman'ın söylediklerine.

Çünkü, Bucaspor maçındaki penaltı ve belki biraz da İ. B. B maçındaki penaltı haricinde yürekli, baskılı, hep ileriye doğru oynayan ve taraflı tarafsız herkese keyif veren, iyi futbol sergileyen bir takım var sahada.

İçimdeki Trabzonsporlu holiganın elinde net kanıtlar var, Aykut Kocaman ise Trabzonspor'a çelme takma gibi kendisine hiç yakışmayan bir yolu seçiyor ve yanlış yapıyor.

Ama bir yanlış bir doğruyu götürmemeli. Bu Aykut'a bakarak o Aykut'un üzerini çizmemek lazım.

Şimdilerde Trabzonspor'un hakemler tarafından korunduğunu ima eden Aykut Kocaman'a bile, 1995'te, Avni Aker'deki Aykut Kocaman gerekiyor.