Laz Marks'ı Trabzon'un içindenmiş gibi baktıran dostum Ali Doğanlı babasını, biz de Emin Amcamızı kaybettik.Cenazede Ali'ye, "Gülen bir fotoğrafı var mı?" diye sordum. Ali, "Gülmeyen fotoğrafı yok ki, hepsinde gülüyor." dedi.
Ömrü gülerek geçen, etrafına neşe saçan, moral baz istasyonu Emin Amca'yı bir Gırgır - Fırt maçı sonrasında, Dalyan'daki toprak sahada tanıdım. Oğlu ve karikatürist arkadaşlarının maçını seyretmeye gelmiş. Gırgır - Fırt rekabetinin gerilimi ve biraz da Hasan Kaçan'ın Aziz Yıldırımlıkları sonucu provoke olmuş ve kazanmayı beklediğimiz maçı bir farkla kaybetmiştik. Artık gençliğin verdiği çiğlikle mi ne, ağlamaklı halde burnumuzdan soluyoruz.
Gülümseyerek yanımıza geldi Emin Amca, "Maç sizin hakkınızdı delikanlılar" dedi.
Hayda, bütün sinirimiz gitti. İhtiyacımız olan sihirli cümleyi mi bulup söylemişti, yoksa Emin Amca ne söylerse bir sakinleştirici etkisi yarattığı için mi bilmiyorum ama rahatlamıştık.
Mekanın cennet olsun Emin Amca, o maç hakikatten bizim hakımızdı...
Başınız sağolsun.
YanıtlaSilSağolun. Kalanlarımıza sağlık.
YanıtlaSilSağol Yılmaz'cım... Gerçekten birşeyler bizim hakkımızdı. O haklarımızdan birini kaybettik ama bu yazdıkların hep kalacak.
YanıtlaSilTekrar sağol kardeşim.
Yılmaz Okumuş arkadaşımız Emin Amca diye hitap etmiş ama Emin Amca benim gerçek amcamdı, babamın küçük kardeşiydi. Hakikaten hep gülerdi evleri en hüzünlü zamanlarda bile neşeliydi, Emin Amca etrafına neşe saçardı. Onun gülen yüzünü asla unutmayacağız. Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun.
YanıtlaSilİnş.Müh.ÖMER DOĞANLI